Skip to main content

Verslag van drie dagen Hiken in de provincie Oppland in Noorwegen.

Hikers: Alwin, Emiel, Frank, George, Jacob en Johan.

Dag 1 en 2, Hike Besseggen.

Onze reis naar Oslo (Noorwegen), via Kopenhagen bedraagt ongeveer 800 km, ideaal dat je met het vliegtuig vanaf Eelde al binnen drie en halve uur op de plaats van bestemming bent. Voordat we in de provincie Oppland (8x oppervlakte provincie Groningen) zijn, hebben we met de auto nog 400 km noordwaarts af te leggen. We overnachten in de openlucht in onze waterdichte Bifi-bag, aan de voet van de bergkam Bessegen, tussen de andere wild kampeerders met tenten en zwermen hongerige muggen. De hele nacht wordt het niet donker, het natuurpark Jotunheimen (wereld van de reuzen), wat een deel van het hooggebergte van Noorwegen tezamen met de gebergten Hurrungane en Breheimen bevat, bevindt zich namelijk op 61′ NB. (de noordelijke poolcirkel op 66′ NB)

 width= width=

De volgende morgen vertrekken we na ons ontbijt met de boot naar Gjendesheim. We zijn niet de enige die de beklimming gaan meemaken, de hele boot is voornamelijk beladen met Noren van verschillende leeftijden. Groepen vrienden en vriendinnen, complete gezinnen, allemaal met het doel om lekker te wandelen in de natuur….   Als we van de boot afstappen begint al snel de klim naar de Veslfjellet (1743 m) De ervaren hikers onder ons wijzen mij erop dat we ik met een zogenaamde koude start moet beginnen, en al gauw begrijp ik wat daarmee bedoeld wordt: door de pittige klim en gestaag tempo van onze groep zijn drie laagjes kleding al snel te warm, dus bij de eerste pauze gaat de derde laag in de dag rugzak. De bodem waar we op lopen bestaat uit zand, kiezels en grote stenen en keien. Hoe hoger we geraken, hoe minder vegetatie en zand er om ons heen is te zien, de keien worden daarentegen steeds groter. Goed kijken waar je je voeten neerzet, balans zoeken maar vooral tempo houden! De stenen met een rode T wijzen ons de weg naar boven, evenals de gestapelde steenmannetjes. Tijdens de korte pauzes gedurende de klim drinken we voldoende sportdrank en eten we goed en snel verteerbare calorieën zoals energybars, brood, noten en fruit. De laatste meters naar de top zijn echt een uitdaging, een steile wand gevormd door bijzondere grote keien, waar je op smalle plekken je voeten kan neerzetten. Er zijn helaas geen vangnetten geplaatst, zodat de diepe afgrond een paar meter naar rechts ons erop wijst dat één misstap fataal kan aflopen. Als iedereen de top heeft bereikt is de kick heerlijk en het uitzicht prachtig over het (groene) meer Gjende en het (blauwe) Bessvatnet. Om ons heen staan ook andere hikers te genieten, per jaar wordt deze berg bezocht door zo’n slordige 40.000 mensen. Als we wat verderop wat hebben gegeten en gedronken, vervolgen we onze weg weer terug naar beneden, wederom over rotsen en keien. Onze wandelschoenen krijgen veel te verduren, maar we waren daar natuurlijk op voorbereid…   De afdaling is minder zwaar, maar door het iets hogere tempo (gem. tempo 17,5 min/km) en ietwat vermoeide benen moeten we wel geconcentreerd blijven lopen. Als we na een kleine 6 uur hiken incl. pauzes weer terug zijn hebben we eigenlijk maar 15 km gewandeld, normaliter voor een ieder een peulenschilletje. De hoogtemeters maakten vandaag het verschil.Beneden smaakt het biertje hoogst verrukkelijk!

Dag 3, Hike Kalven

 

We hebben overnacht in Lom, op een eenvoudige camping langs een snel stromend riviertje de Bovra. Het lawaai van de rivier overstemt het geluid van sommige snurkers onder ons, ideaal!

 

’s Ochtends hebben we afgesproken met twee ervaren gidsen, de Nederlander Dennis die getrouwd is met een Noorse vrouw, en Ivar, en zijn twee stagiaires Anna en Inger. Ivar is de zoon van een ervaren gids en kent deze bergen als geen ander. Dennis is een ervaren gids, hiker en hardloper, met hem hebben Alwin en Johan al goede ervaringen gehad tijdens hike tochten in Noorwegen. Voordat we de naar de top van de Kalven gaan wandelen, krijgen we eerst uitleg over onze gear, de stijgijzers, de heupgordel met touw om te zekeren, de veiligheidshelm en natuurlijk de ijspikkel. Deze materialen zijn onmisbaar bij het beklimmen van de gletsjer, eeuwenoud samengeperst sneeuw/ijs wat langzaam naar beneden beweegt richting dal. Dennis verteld ons dat de gletsjer in een rap tempo qua grootte afneemt, ook hier is de global warming direct zichtbaar in het landschap. Als we gezekerd de gletsjer gaan beklimmen volgen we in lijn de voetstappen van de gidsen. Af en toe markeren ze met de ijspikkel een plek in het ijs met een groot kruis, hieronder bevind zich dan een onveilig stuk ijs, graag een grote stap eroverheen s.v.p.! Als we bij een gletsjer spelonk zijn aangekomen kunnen we met touwen één voor één naar beneden. Het is maar een stukje van 2,5 meter, maar door het hangen in de touwen voor mij een bijzondere ervaring. Eenmaal beneden is het beeld van de dikke laag ijs fantastisch. Op de foto’s van Johan krijg je een goed beeld van hoe mooi het daar beneden is, de blauwe glans of het glasheldere meters dikke ijs is werkelijk prachtig. Als wij verder gaan met de beklimming van de Kalven worden we weer allemaal gezekerd. Na een wandeling van plus minus een uur kunnen we de veiligheidsgear afdoen als we de gletsjer verlaten.

Het laatste stuk naar de top van de Kalven is rotsachtig, grote en kleine stenen wisselen elkaar af. Aangekomen aan de voet van de bergkam besluiten Frank en ik om de top even met rust te laten, de rest van onze groep gaat met de gidsen naar de piek van de Kalven tot 2034 meter. width=

 width=

Dag 4, Hike Kyrkja

 

Onze laatste Hike is de wandeling naar de Kyrkja, een top van 2032 meter hoogte.  De beklimming begint met een rustige wandeling op zowaar gras, zand en stenen. Na ruim een half uur stevig doorwandelen is het gras en zand al weer snel vervangen door voornamelijk stenen en rotsen, en al gauw raken onze schoenen alleen nog maar stenen.  We kruizen een aantal besneeuwde uitlopers van gletsjers, die we dan in rij passeren. Bij de beklimming zet je je voorvoet diep in de sneeuw, zodat je grip hebt om af te zetten, en je gebruikt waar mogelijk is de voetafdruk van je voorganger. Als we een aantal van deze besneeuwde berggedeelten hebben overgestoken zijn we na een beklimming van ongeveer 2,5 uur aangekomen vlak onder de top van de Kyrkja. Vanwege het mooie weer en het naar omstandigheden goed begaanbare pad naar boven is het wat drukker dan onze vorige top Kalven. Als Emiel, Jacob, Johan en Dennis het laatste stuk beklimmen, blijven Alwin, Frank en ik aan de voet van de berg, om te genieten van het uitzicht en van een kop warme thee. Wanneer de mannen terug zijn zetten we na een korte pauze de afdaling in. Op de besneeuwde gedeelten bij de afdaling zet je je hakken goed in de sneeuw, zodat je niet uitglijdt.  De terugweg gaat uiteraard een stuk sneller, de totale wandeling duurde netto een kleine vier uur, waarbij een afstand van 10 km werd overbrugt. Aangekomen bij onze auto’s beseffen we allemaal dat we zonder kleerscheuren en blessures de drie hikes hebben beleefd, voor een ieder van ons een fantastische, onvergetelijke ervaring!

 

We rijden terug naar de camping in Lom, waar we lekker kunnen douchen.

We sluiten onze drie mooie hikes af met een BBQ, heerlijk om weer in een stuk vlees te bijten. We kunnen het allemaal wegspoelen met een pilsje. Voor 22:00h liggen we al weer in onze slaapzak, morgen (maandag) is de terugreis naar Groningen.

Voordat we maandagmorgen richting Oslo rijden bezoeken we één van de oudste houten staafkerken van Noorwegen, in Lom. Het donkerbruine hout is karakteristiek voor deze kerken en onze fotograaf Johan leeft zich volledig uit met zijn Leica camera. We zijn net op tijd weg bij deze toeristische trekpleister want vlak voor ons vertrek arriveren bussen Japanners en Chinezen om de kerk te bewonderen. Enfin, uiteindelijk landden we dinsdag pas in Eelde, ondanks een lange sprint naar ons vliegtuig op Copenhagen Airport richting Eelde.

Ons vliegtuig vertrok 5 minuten te vroeg, dus we kregen als toetje nog een verplichte overnachting in Copenhagen. Dinsdagmorgen landden we in Eelde, onze koffers zijn niet meegekomen. Gelukkig hebben we de foto’s nog!   (Uiteindelijk ontvangt iedereen zijn koffer een paar dagen later.)  Wat hebben wij met z’n allen geweldig mooie dagen achter de rug, met dank aan Alwin van RunX !

 width=

Leave a Reply